Migdałki podniebienne u dorosłych, kiedy usuwać?

Migdałek podniebienny prawy i lewy wraz z migdałkiem gardłowym, językowym, trąbkowymi oraz grudkami chłonnymi tylnej ściany gardła, tworzą pierścień zbudowany z tkanki limfatycznej (określany jako pierścień Waldeyera), który stanowi pierwszą linię obrony przed przenikaniem patogenów do organizmu. Z racji pełnionej funkcji należy uznać, że jest on w permanentnym stanie zapalnym.

Niejednokrotnie u osób młodych, zwłaszcza niewiast, niepokój budzi zaleganie w kryptach migdałków białych serowatych mas, które mają przykry i nieprzyjemny zapach. Jest to powodem wyciskania tych zalegających mas z migdałków, jak i zgłaszania się do laryngologa po pomoc. Trzeba jednoznacznie powiedzieć, że zaleganie serowatych, białawych mas w kryptach migdałków podniebiennych jest zjawiskiem fizjologicznym, a powstały problem w większości przypadków wynika z niepokoju, który rodzi się z niewiedzy, bądź niewłaściwie uzyskanych informacji. Te białawe, serowate masy utworzone są przede wszystkim przez fragmenty pokarmów, które dostają się do krypt migdałków podczas aktu połykania i w ten sposób dostarczają do układu immunologicznego informacje, co jest w nich zawarte.

Powstały problem rzadko ma uzasadnienie medyczne, a jeżeli już, to wynika on ze znacznej głębokości krypt.

Wówczas istnieje możliwość interwencji chirurgicznej, dzięki której można doprowadzić do zbliznowacenia, a tym samym do zmniejszenia krypt. Natomiast w ŻADNYM PRZYPADKU NIE JEST TO WSKAZANIE DO USUNIĘCIA MIGDAŁKÓW PODNIEBIENNYCH. Ich usunięcie może przynieść więcej szkody niż pożytku. Dla osób o miernym nasileniu objawów a dużym lęku, zarówno przed stwierdzanymi codziennymi objawami, jak i lękiem, że otoczenie wyczuwa nieprzyjemny zapach z ust, zaleciłbym codzienne poranne i wieczorne płukanie gardła roztworem wody z sodą oczyszczaną, bardzo prosta i tania metoda:

½ łyżeczki sody oczyszczanej tej kuchennej
½ szklanka ciepłej wody (może być z kranu)

• rozpuścić i płukać bezpośrednio po umyciu zębów – wówczas nie staje się to kłopotliwe, zwłaszcza jeżeli obok szczoteczki do zębów stoi słoiczek z sodą oczyszczaną.

Problem wskazań do usunięcia migdałków podniebiennych u osób dorosłych jest dość złożony. W zasadzie istnieją dwa BEZWZGLĘDNE WSKAZANIA do ich usunięcia:

• przebyty ropień okołomigdałkowy, albowiem doświadczenie kliniczne wykazuje, że u tych chorych przetrwała przestrzeń po ropniu może być ogniskiem zakażenia i niejednokrotnie ponownie tworzą się ropnie,
• jednostronne powiększanie się migdałka w dość krótkim przedziale czasu, które nie powinno być lekceważone i wymaga pobrania tkanki do badania histopatologicznego w kierunku procesu rozrostowego.

Wszystkie inne wskazania można uznać za WZGLĘDNE.

Wskazaniem laryngologicznym do usunięcia migdałków podniebiennych jest ich przewlekłe zapalenie.

W innych przypadkach najczęściej propozycję usunięcia migdałków wysuwa lekarz:

• lekarz kardiolog, jeżeli mamy do czynienia z chorobami serca,
• lekarz reumatolog, jeżeli mamy do czynienia z chorobami stawów,
• lekarz nefrolog, jeżeli mamy do czynienia z chorobami nerek,
• lekarz dermatolog, jeżeli mamy do czynienia z chorobami skóry.

Oczywiście lekarz laryngolog, do którego zwraca się pacjent z zaleceniem usunięcia migdałków podniebiennych, może nie zgadzać się z opinią lekarza kierującego i odstąpić od zabiegu operacyjnego, ale wówczas powinien zaproponować leczenie alternatywne, np. długotrwałą antybiotykoterapię.