Ostre zapalenie zatok – fakty i mity
Jeżeli radiolog rozpozna w badaniu RTG poziom płynu w świetle zatoki, należy rozumieć, że w zatoce zalega treść ropna i jest to wskazanie od wykonania punkcji zatoki.
Punkcja zatoki szczękowej jest z reguły wykonywana jako procedura ambulatoryjna. W stosunku do przeszłości dzisiaj wykonuje się ją relatywnie rzadko. Nie jest prawdą, że raz przeprowadzona punkcja, musi być cykliczne, wielokrotnie powtarzana. Nieprawdą jest również, że musi być bolesna. Z reguły zastosowanie znieczulenia miejscowego pozwala na eliminację bólu podczas jej wykonywania.
Jeżeli treść ropna zalega w zatoce czołowej lub klinowej, konieczny staje się drenaż takiej zatoki, ale możliwe jest to wyłącznie w warunkach sali operacyjnej. Oczywiście w ostrym zapaleniu zatok przynosowych o takim przebiegu, antybiotykoterapia jest niezbędna.
Pytanie, które powtarza się dość regularnie, dotyczy czasu włączenia antybiotyku do terapii ostrego zapalenia zatok przynosowych. I tak w zasadzie podanie antybiotyku staje się konieczne w 5.-7. dniu trwania choroby, kiedy u pacjenta po częściowym ustąpieniu objawów, wystąpiły one ponownie (nasiliły się) i ponownie pojawiła się gorączka, a w jamach nosa stwierdza się ropną wydzielinę. Innymi słowy doszło do nadkażenia bakteryjnego.
Warto podkreślić, iż według współczesnych zaleceń podstawowym lekiem, zalecanym przez międzynarodowych ekspertów są dzisiaj sterydy donosowe.